Zazwyczaj przeglądy okresowe systemu naprawialnego wykonuje się przed wystąpieniem uszkodzenia, w określonych odstępach czasu stanowiących całkowitą wielokrotność czasu T. W warunkach rzeczywistych, jednak, nie zawsze można przeprowadzić przegląd w zaplanowanym terminie ze względu na działanie pewnych losowych czynników, natomiast zazwyczaj przeprowadza się go w dopuszczalnym okresie realizacji, w związku z czym przedział czasu między przeglądami okresowymi staje się wielkością stochastyczną. Biorąc powyższe pod uwagę, w niniejszej pracy zaproponowano strategię quasi-okresowej konserwacji zapobiegawczej, która zakłada, że system naprawialny może ulec albo drobnemu uszkodzeniu albo uszkodzeniu katastroficznemu, a czas, do którego należy wykonać pierwszy przegląd okresowy (N-1) można podzielić na zaplanowany czas przeprowadzenia przeglądu oraz dopuszczalny okres realizacji przeglądu. W pierwszym przypadku, może wystąpić konieczność przeprowadzenia nieplanowanej konserwacji systemu mającej na celu usunięcie uszkodzenia katastroficznego, natomiast w drugim, konserwację przeprowadza się po wystąpieniu uszkodzenia katastroficznego lub zgodnie z dynamicznym harmonogramem przeglądów, zależnie od tego, która z sytuacji zaistnieje wcześniej. W N-tym terminie przeglądu okresowego, dokonuje się wymiany systemu, albo wskutek wystąpienia uszkodzenia katastroficznego albo gdy czas pracy systemu osiągnie wartość T, zależnie od tego, co nastąpi wcześniej. W artykule przedstawiono optymalizację proponowanego trybu działania, wykazano istnienie i jednoznaczność optymalnego rozwiązania oraz wyznaczono przydatne ograniczenie dopuszczalnego okresu realizacji. Na koniec, proponowaną politykę konserwacji zapobiegawczej zilustrowano studium przypadku chińskich lokomotyw spalinowych.