Ostatnio ideę prorynkowego zarządzania zasobami gridowymi proponuje się jako sposób na uporanie się z niedostatkiem zasobów gridowych w systemach sieci typu grid. W środowisku prorynkowym, użytkownicy sieci grid powinni płacić właścicielom zasobów pewną sumę pieniędzy za wykorzystane zasoby. Jednakże, należy pamiętać, że właściciele zasobów nie tylko oferują zasoby dla aplikacji gridowych, ale również muszą rezygnować z wykonania lokalnych zadań na rzecz terminowego dostarczenia zasobów do wykonania zadania gridowego. Istnieje niewiele badań zajmujących się problemem rekompensaty za utratę korzyści z zadania lokalnego na zasobach gridowych. W związku z istnieniem tego problemu posiadacze zasobów mogą nie chcieć przyłączać się do sieci gridowej, o ile nie otrzymają pewnej rekompensaty. W niniejszym artykule wyznaczono minimalną rekompensatę, jaką użytkownicy sieci gridowej winni płacić posiadaczom zasobów. Obliczeń dokonano w oparciu o analizę oczekiwanego dochodu w odniesieniu do dwóch strategii szeregowania zadań w zasobach gridowych oraz wykorzystując pojęcie kosztu alternatywnego (opportunity cost). Aby zagwarantować uczciwe warunki rynkowe, przedstawiono również model zmiennej ceny (variable price model). Do obliczenia rekompensaty minimalnej wykorzystano podejście oparte na symulacji Monte Carlo. Rekompensatę minimalną wyznacza się kierując się charakterystykami zasobu gridowego i terminem wykonania zadania gridowego. W oparciu o wyniki symulacji, przeanalizowano czynniki wpływające na rekompensatę minimalną wykorzystując przykład numeryczny. Proponowany model cenowy może stać się motywacją dla posiadaczy zasobów przyciągając coraz więcej zasobów internetowych do uczestnictwa w sieciach gridowych.